…en ik had nooit gedacht dat mijn vrouw er één van zou zijn. Sinds deze week kun je op de website van Longkanker Nederland haar verhaal lezen. Eén van de speerpunten van die patiëntenorganisatie is het stigma van longkanker doorbreken, en dat valt niet mee. Goede kans namelijk dat je het woord longkanker onmiddellijk associeert met ‘ouderen’. Met ‘roken’. En daardoor misschien ook wel een beetje met ‘eigen schuld’.

Je zou dan in de meerderheid zijn, maar het is zowel hardvochtig als onterecht. Als je vertelt dat je kanker hebt, reageren mensen geschokt en meelevend, maar als je vertelt dat het om longkanker gaat, krijg je de wedervraag “heb je gerookt?” Patiënten schrikken daarvan, en krijgen daardoor soms zelfs niet de zorg en steun die ze nodig hebben.

En daarnaast kun je, net als Anna, ook longkanker krijgen als je nóóit hebt gerookt.

Door allerlei persoonlijke verhalen van (ex-)patiënten en hun naasten op hun website te plaatsen, wil Longkanker Nederland het ‘imago’ van de ziekte verbeteren. Dat is niet alleen belangrijk om meer geld voor onderzoek naar preventie, behandeling en genezing te kunnen ophalen, maar ook om patiënten zich beter begrepen te laten voelen.

Eerder besteedde Longkanker Nederland op hun website al aandacht aan onze lichtmijbijtjes door ze als cadeautjes aan hun donateurs te geven. En daarnaast is Anna lid van hun patiëntenadviesraad. Het was daarom slechts een kwestie van tijd voordat ook háár verhaal op de website zou komen, en nu is het zover. Dankzij journaliste Deborah Ligtenberg is het een artikel geworden waar we trots op zijn!

Maar een artikel is natuurlijk geen artikel zonder foto. Eigenlijk moest er een fotograaf langskomen, maar het zou mijn eer  – als beeldredacteur van ons blog en enthousiast amateurfotograaf – te na komen om dat plaatje door iemand anders te laten schieten. Daarom nam ik Anna mee naar natuurgebied De Bundertjes en maakte daar de foto die je bij het artikel ziet – en natuurlijk ook hierboven.

Door: Bram

interview, Longkanker Nederland, stigma

---

---